اثر محافظتی ژل رویال بر روی هیستومورفومتری بافت بیضه و روند اسپرماتوژنز در موش‌های صحرایی نر مواجه شده با تنش حرارتی

 مقدمه: هایپرترمی اسکروتومی به عنوان عامل ناباروری جنس نر شناخته شده است. تنش حرارتی در بیضه حتی برای یک دوره کوتاه می ­تواند باعث تخریب بافت بیضه و بروز اختلالات در روند اسپرماتوژنز شود. این مطالعه به منظور بررسی اثرات محفاظتی ژل رویال بر روی آسیب بیضه و اسپرماتوژنز پس از القاء تنش حرارتی  در موش ­های صحرایی نر انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 48 رت نر به­ طور تصادفی به 8 گروه 6 تایی تقســیم شدند. گروه 1: شاهد، گروه 2: ژل رویال(100 میلی ­گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی)، گروه­ های 3، 4 و 5 به ترتیب تحت تنش حرارتی در دماهای 43، 39 و 37 درجه سانتی ­گراد به مدت 20 دقیقه در روز و گروه های 6، 7 و 8 به ترتیب تحت تنش حرارتی در دماهای 43، 39 و 37 درجه سانتی ­گراد به مدت 20 دقیقه در روز به همراه ژل رویال به میزان 100 میلی ­گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی روزانه دریافت کردند. تنش حرارتی به واسطه غوطه ورسازی اسکروتوم رت ها در حمام آب القاء گردید. پس از 48 روز، موش ­ها آسان ­کشی و بیضه ­های چپ جدا و تثبیت شدند. مقاطع بافتی 5 میکرومتری بیضه تهیه و با میکروسکوپ نوری مطالعه شدند. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که  قطر و ارتفاع اپی ­تلیوم زایای لوله ­های اسپرم ­ساز، ضخامت غشای پایه، تعداد سلول­ های اسپرماتوژنیک و سرتولی و وزن بیضه به میزان قابل توجهی(P<0.05) در گروه­ های تحت تنش حرارتی نسبت بـه گـروه های شاهد و گروه ژل رویال کـاهش یافت. تجویز هم زمان ژل رویال به غیر از گروه تنش حرارتی 43 درجه سانتی گراد+ژل رویال، فراسنجه­ های فوق را در تمام حیوانات مواجه شده با تنش حرارتی به شکل قابل ­ملاحظه­ ای(P<0.05) بهبود بخشید. بحث و نتیجه گیری: تجویز ژل رویال می­ تواند از تغییرات بافتی بیضه و کاهش تعداد سلول های اسپرماتوژنیک در شرایط تنش حرارتی بیضه محافظت کند.